elon-cable

کابل‌های جوشکاری که به آنها کابل جوش نیز می‌گویند، گیره زمین و نگهدارنده الکترود را به منبع برق (یعنی دستگاه جوش) متصل می‌کنند. 

دوام و انعطاف پذیری از جنبه های حیاتی کابل های جوشکاری است. آنها باید در برابر بریدگی، سایش و آسیب عایق مقاوم بوده و به راحتی خم شوند و خم شوند. شما باید الکترود جوش را به راحتی دستکاری کنید و به هر قسمت از اتصال جوش داده شده دسترسی داشته باشید. تصور کنید اگر کابل ها خیلی سفت باشند، جوشکاری چقدر سخت می شود.

هسته کابل - مس یا آلومینیوم
صدها هادی سیمی با رشته های ریز هسته کابل را تشکیل می دهند. هرچه تعداد رشته کابل بیشتر باشد، انعطاف پذیری بهتری خواهد داشت. 

مس رسانای بهتری نسبت به آلومینیوم است. بنابراین، لیدهای جوشکاری هسته آلومینیومی به قطر کابل بزرگتری نسبت به لیدهای هسته مسی نیاز دارند. اما، آلومینیوم سبک تر و ارزان تر از مس است.

عایق کابل - EPDM، نئوپرن، یا PVC
EPDM و نئوپرن به دلیل انعطاف پذیری و استحکام، عایق های ترجیحی برای کابل های جوشکاری هستند. این مواد سایش، رطوبت و گرد و غبار را تحمل می کنند و از بریدگی و شکستگی عایق جلوگیری می کنند. 

با این حال، PVC بهترین انتخاب برای مقاومت در برابر پارگی و بریدگی است. اما انعطاف کمتری دارد. اگر در شرایط معمولی جوش می دهید، به EPDM و نئوپرن بچسبید. اما اگر قصد دارید روی سطوح مخصوصا ناهموار یا محیط های سخت کار کنید، ژاکت عایق PVC بهتر است.

به چه اندازه کابل جوش نیاز دارم؟
اندازه کابل جوش بستگی به حداکثر آمپر خروجی دستگاه جوش، چرخه کاری خروجی نامی و طول کل مدار جوشکاری دارد. اما نوع فعلی (AC یا DC) بر اندازه کابل جوش تأثیر نمی گذارد. 

شاید شنیده باشید که طول کابل اندازه کابل را تعیین می کند، اما این تنها نیمی از واقعیت است. باید کل مدار جوشکاری را در نظر بگیرید. این شامل هر دو سیم جوش، گیره زمین و نگهدارنده الکترود است.

ظرفیت کابل
ampacity، همچنین به عنوان ظرفیت حمل جریان شناخته می شود، حداکثر مقدار جریان (آمپراژ) است که کابل می تواند به طور ایمن بدون تجاوز از دمای کاری نامی انجام دهد. جریان الکتریکی گرما تولید می کند و شما به کابلی نیاز دارید که بیش از حد گرم نشود.

برخی از محاسبات ampacity کابل ها را فقط بر اساس طول کابل و قطر سیم تعیین می کنند که دقیق ترین راه برای محاسبه اندازه کابل نیست. همانطور که در بالا توضیح دادیم، باید کل طول مدار را در نظر بگیرید.

با افزایش طول کابل، رتبه بندی ampacity کاهش می یابد. این افت به این دلیل رخ می دهد که هر چه کابل طولانی تر باشد، مقاومت آن بیشتر می شود که باعث افزایش دمای کار می شود. اگر خیلی داغ شود، گرما می تواند به عایق کابل آسیب برساند.

اما، با افزایش قطر کابل جوش، رتبه بندی افزایش می یابد. اگر سطح مقطع کابل بزرگتر باشد مقاومت کمتری در برابر جریان الکتریکی وجود دارد. مقاومت کمتر به معنای کابل خنک‌تر است که باعث افزایش درجه‌ی قدرت می‌شود.

چرخه ی وظیفه
هر دستگاه جوشکاری برای یک چرخه کار درجه بندی می شود. این درجه بندی درصد به بخشی از فاصله 10 دقیقه ای اشاره می کند که جوشکار می تواند قبل از استراحت برای بقیه زمان با یک آمپراژ مشخص کار کند. 

به عنوان مثال، یک چرخه کاری 40 درصد در 200 آمپر به این معنی است که منبع تغذیه می تواند 200 آمپر را به مدت چهار دقیقه قبل از اینکه شش دقیقه دیگر استراحت کند، خروجی دهد.

هرچه چرخه کار بیشتر باشد، کابل مورد نیاز بزرگتر است. در یک چرخه کاری بالا، کابل یک دوره طولانی برای گرم شدن فراتر از دمای مطمئن و زمان کوتاه تری برای دفع گرمای انباشته شده دارد. بنابراین، شما به یک کابل قوی تر با چرخه های کاری بالا نیاز دارید.

نمودار اندازه کابل جوش
هرچه قطر کابل بزرگتر باشد، آمپانتی مجاز بالاتر است. کابل‌های جوش نازک و بلند نمی‌توانند جریان‌های بالایی را حمل کنند، زیرا مقاومت زیادی دارند و باعث گرم شدن بیش از حد کابل و آسیب به عایق آن می‌شوند. این خطرناک است و می تواند منجر به آتش سوزی، سوختگی یا شوک الکتریکی شود، به خصوص که احتمالاً هنگام جوشکاری با کابل تماس فیزیکی برقرار می کنید.

محاسبات پیچیده برای انتخاب اندازه کابل شامل چرخه کار دستگاه، حداکثر آمپر خروجی، طول مدار و قطر کابل است. خوشبختانه، نمودارهای اندازه کابل فرآیند را ساده می کند. اما، قبل از اینکه جدولی را به شما نشان دهیم که اکثر نیازهای جوشکاری را پوشش می دهد، باید در مورد رتبه بندی سیم گیج صحبت کنیم.

کابل ها معمولاً با اندازه سیم سنج آمریکایی ("AWG") دسته بندی می شوند. رتبه بندی AWG برعکس عمل می کند - هر چه عدد AWG کوچکتر باشد، قطر کابل بزرگتر است. به عنوان مثال، کابل AWG 20 قطری به مراتب کمتر از کابل AWG 5 دارد.

اما، یک قانون مهم رتبه بندی AWG وجود دارد که باید بدانید. اندازه صفر اغلب به عنوان "AWG 1/0" نامیده می شود، نه به عنوان "AWG 0". بنابراین، "AWG 1" کوچکتر از "AWG 1/0" است. علاوه بر این، یک امتیاز دو برابر صفر "AWG 2/0"، سه برابر صفر "AWG 3/0" و غیره وجود دارد. قطر کابل با صفرهای بیشتر بزرگتر می شود.

کابل های فرمت
کابل های اکستنشن مشابه کابل های جوشکاری عمل می کنند. اساساً به کابلی نیاز دارید که بتواند آمپر و ولتاژ ورودی جوشکار را برای طول کابل پسوند مورد نظر کنترل کند.

ما یک راهنمای کامل در مورد تعیین گیج کابل AWG لازم، نحوه انتخاب کابل برای خرید و نحوه ساخت سیم کشی خود به عنوان یک راه حل DIY نوشتیم.

از کجا کابل جوش بخریم؟
بسیاری از فروشگاه‌های ابزار، کابل‌های جوشکاری را می‌فروشند. اما به دلیل تنوع گسترده، تهیه آن‌ها در سایتی که مرجع تجهیزات برقی باشد آسان‌تر است.

با خرید از فروشگاه های آنلاین علاوه بر راحتی اطلاعات جامع و کاملی درمورد اندازه ها دارید که بعد از بررسی می توانید خرید خود را انجام دهید.

ما برای خرید آنلاین کابل جوش به شما سایت معتبر الفبای برق را پیشنهاد می دهیم. در این سایت کابل جوش های با کیفیت با مناسب ترین قیمت در دسترس شما قرار دارد.

منبع نوشته: weldguru

سیم افشان، هادی مسی روکش داری است که از رشته های به هم تابیده مسی تشکیل شده است. این سیم ها کاملا انعطاف پذیر بوده و قابل خم شدن می باشند. این سیم ها در سطح مقطع های 0.5 میلی متر به بالا و در رنگ های مختلف تولید می گردند. سیم های افشان می توانند، از جنس آلومینیوم نیز تولید شوند، اما قطعا کیفیت سیم مسی را نخواهند داشت. فلز آلومینیوم دارای مقاومت الکتریکی بیشتر، احتمال خوردگی بالاتر، انبساط خطی بالاتر بوده و هدایت جریان پایین تری نسبت به نوع مسی دارد.

روش نامگذاری این سیم ها به این صورت است که حرف اول، نشان دهنده جنس هادی است. حرف دوم نشان دهنده جنس روکش سیم و حرف بعدی یعنی AF نشان دهنده افشان بودن سیم می باشد. به طور مثال سیم NYAF سیم افشان مسی با روکش PVC می باشد. این استاندارد نامگذاری توسط VDE ایجاد شده و در کشورهای اروپایی و همچنین ایران رعایت می گردد.

راه‌های تشخیص سیم استاندارد از سیم غیر استاندارد

یکی از مهم‌ترین مسائلی که در رابطه با سیم  های افشان در صنعت سیم و کابل وجود دارد این است که محصول اصلی خریداری شود.

اگر مصرف کننده سیم استاندارد را به خوبی نشناسد ممکن است سیم‌های تقلبی و غیر استاندارد را خریداری کند. متاسفانه سیم‌های تقلبی نیز در بازار وجود دارند. استفاده از سیم‌های افشان غیر استاندارد خطرات بسیاری به دنبال دارد و ممکن است که آسیب‌های جبران ناپذیری به بار آورد. در بهترین حالت سیم طول عمر کافی نخواهد داشت و بعد از مدت زمان کوتاهی باید تعویض شود.

معیار اصلی برای شناخت سیم‌  های افشان استاندارد، مقاومت هادی است. جنس هادی سیم های استاندارد معمولا از فلز مس و فلز آلومینیوم است. در سیم‌های غیر استاندارد خلوص مس کمتر از حد استاندارد است. حتی ممکن است در آن‌ها به جای مس از CCA استفاده ‌شود. برای تشخیص استاندارد و غیر استاندارد بودن سیم های افشان به نکات زیر توجه کنید.

• توجه کنید روی بدنه سیم ISIRI حتما حک شده باشد.
• به ضخامت روکش سیم توجه کنید و برای این کار با کمک یک سیم لخت کن بخشی از روکش را از سیم جدا کنید. سپس با استفاده از میکرومتر قطر عایق سیم افشان را اندازه بگیرید. اگر ضخامت بزرگتر از استاندارد باشد سیم شکسته می‌شود و جریان را عبور نخواهد داد.
• تعداد رشته‌های سیم مسی را بررسی کنید.
• به جنس هادی به کار رفته در سیم توجه کنید. برای این کار انتهای سیم را لخت کنید اگر زرد و درخشنده بود یعنی استاندارد است. در مقابل اگر سیاهی داشت و درخشنده نبود، استاندارد نیست.

کاربردهای مختلف سیم افشان

همانطور که می‌دانید انتخاب نوع سیم به کاربردی که از آن انتظار دارید، بستگی دارد. سیم‌ها و کابل‌ها بسیار متنوع هستند. بنابراین می‌توان گفت برای هر موقعیتی می‌توان از سیم مناسب استفاده کرد. در این قسمت به مهم‌ترین کاربردهای سیم‌های افشان اشاره کرده‌ایم.

• سیم های  افشان به عنوان سیم رابط در داکت‌های زیرزمینی و ماشین آلات و تابلوهای فرمان استفاده می‌شود. سیم‌هایی که برای این کاربرد مورد استفاده قرار می‌گیرند باید انعطاف پذیری بالایی داشته باشند. می‌توان گفت سیم‌های افشان تنها سیمی هستند که به این اندازه منعطفند.
• از این سیم در اتاق‌های خشک، تجهیزات الکتریکی، کلیدها و تابلوهایی که تا ولتاژ ۷۵۰ ولت هستند استفاده می‌شود.

سیم مفتول آهنی یا Steel wire rod محصولی نیمه پایانی است که از بیلت فولادی تولید میگردد. بیلت فولادی پس از اعمال عملیات نورد به گونه ای  که در تصویر شماره 1 قابل مشاهده است تبدیل به سیم مفتول میگردد. سیم مفتول برای کارخانه تولیدی یک محصول نهایی بوده و برای کارگاه های تولیدی محصولات مفتولی یک متریال خام به حساب می آید. پس از عملیات نورد سیم مفتول به صورت کویل یا کلاف بسته بندی می شود لذا وزن این مدل سیم  را به صورت وزن کلاف سیم مفتول بیان می کنند.

سیم مفتول چیست؟

محصولی فولادی که به طور متداول دارای سطح مقطع 0.4 تا 4 میلیمتر متغیر و با استفاده از فرآیند کشش و نورد گرم تولید می گردد سیم مفتول نام دارد. سیم مفتول عموما از فولاد کم کربن ساخته می شود. به عنوان مثال بر اساس استاندارد DIN EN ISO 16120-2 جنس C32D، بر اساس استاندارد ASTM A510M جنس 1008 و یا بر اساس استاندارد GOST30136 جنس Ct0M گرید های فولاد به کار رفته در تولید سیم مفتول هستند. به عبارت دیگر هر کدام از گریدها محتوی میزان مشخصی از کربن و دیگر عناصر آلیاژی می باشند که به دلیل گسترده بودن انواع سیم مفتول تولیدی، گرید های مختلفی از این محصول وجود دارد. مفتول فولادی می تواند به صورت خام یا همان مفتول سیاه باشد و یا می تواند در مواردی گالوانیزه شود. نوعی مفتول فولادی که برای تولید محصولات یک پارچه تر به کار می رود به صورت آنیل شده در بازار وجود دارد. و نوعی از مفتول ها را با استفاده از پی وی سی روکش دار می نمایند.

مفتول سیاه چیست؟

مفتول سیاه، نوعی مفتول آنیل شده و به اصطلاح پخته شده است که خصوصیات شیمیایی خود را حفظ کرده و ماده­ اولیه­ مفتول گالوانیزه را تشکیل می­دهد و درنتیجه در تولید توری مش، توری مرغی، توری حصاری، گابیون، توری پرسی، سیم خاردار، زنجیر صنعتی، میخ و غیره کاربرد دارد. به علت رنگ سیاهی که دارد به این نام شناخته می­شود. نرم و انعطاف­پذیر است و مقاومت بالایی در برابر شرایط نا مساعد آب و هوایی دارد از این رو در ساختمان ­سازی و صنعت نیز کاربرد گسترده­ای دارد.

مفتول گالوانیزه چیست؟

مفتول گالوانیزه همان مفتول سیاه است که با فلز روی پوشیده شده است. به این روش، گالوانیزه شدن گفته می­شود که به دو صورت گرم و سرد انجام می­شود. طی فرآیند گالوانیزه شدن گرم، فولاد فاقد چربی و اکسیژن را درون روی مذاب قرار می­دهند و بر اثر واکنش فولاد و روی ، روکشی آلیاژی از جنس روی ، فولاد را می­پوشاند و آن را در برابر خوردگی، زنگ زدگی و شرایط نا مساعد محیطی محافظت می­کند. به این نوع مفتول، مفتول گرم گفته می­شود.

در روش گالوانیزه شدن سرد، از روی مذاب استفاده نمی­شود بلکه فلز روی به وسیله­ی جریان الکتریکی و با روش الکترولیز و به وسیله­ی جریان الکتریکی سطح فولاد را می­پوشاند. در این روش ضخامت فلز روی کمتر از روش گرم است و در نتیجه مفتول سرد، مقاومت کمتری نسبت به مفتول گرم دارد.